canlarım
ben bir peygamber hezeyanıyım
tütsülerle aydınlanır boynum
sebepsiz gözyaşlarıyla
tarihe bakarım
soyup denizden maviyi
gök pencerelerne
yaralı bir gözyaşını adamak
aşk yorgunu cesetlerin
cemresiyle avunmak
önceleri tırmandığın
patiskanın gümeci hünersiz
bir serçeye kaldı esenlik
sudaki kanatlarıyla yalnız ve duru
kanaat getirdim
açıldı ışığın matemli peçesi
kaldım newyork dolaylarında mahsur
bir topuz paris sosyetesinden
laleler ekildi bahçelere yalınayak
ihtiyar bir kemancı anılarıyla
gündüzde oyalarken sokakları
cinlerin tepindiği kafam
boşalttı dışarı
yılların işkencesini bir çırpıda
bir tutam gül
serilse yatağıma
Yüzümün tanığı yok
Sokak sesleriyle
Kirlenen gözyaşlarım
Aynalara mahsus
Bir gürültü alfabesine
gerilim had safhadayken
titreyen ellerimle
gecenin gözlerini oydum
güneşten çekip gölgeni
geceye dayayıp kulaklarımı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!