Nedensin neden? Şiiri - Kazım Demir 2

Nedensin, Neden?

– Kazım Demir

Bir ışık huzmesi
dolaşır gözlerinde.
Bu yürek yangını,
bu pervasız çığlık —
neden?

Ruhumu okşayan,
yüreğimi eriten,
bakışlarının keskin çeliği —
neden?

Dokunursam, ellerim ateş
dokunursam, kıyamet kopar.
Sığınsam sensizliğe,
üşüsem…
Bu yağmur,
bu öfke,
bu suskunluk —
neden sensizlik?

Başımda bir sızı,
dolaşır damarlarımda ansızın,
deler yüreğimi.
Sebebi belli:
Sensizim.

Bu hasret,
bu kırık nefret,
bu zamansız ayrılık —
neden?

Boynu bükük sızlar yüreğim.
Bunca çığlık,
bunca kırık dökük anı…
Ay hüzünlüm,
yüzünü benden esirgemen —
neden?

Başıbozuk bir ayrılık…
Bakışların ürkek,
gülüşlerin kırık.
Bu sersem bakışımdaki
üşümem —
neden?