Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
En çok O'nu sevmek koşuluyla yaratılanları sevmekte beis yok.Doğal olanı bu dediğiniz gibi.
Teşekkür ederim kıymetli değerlendirmeniz için.
"EĞER KALB-İ İNSANIN GENİŞLİĞİ ŞU KAİNAT KADAR OLSAYDI BİLE, YİNE DE O RAHMANIN SAYISIZI İHSANATINA MUKABİL, ONA KARŞI MİNNET VE MUHABBETLE DOLMASI İKTİZA EDERDİ." -Kelam-ı kibar-
Alim ve arifler bu mealde sözler sarf etmişlerse de, Allah-c.c- kalb-i insanı kendisine muhip olacak özellikte olan varlıkları hak etikleri kadar sevebilecek bir hasiyette yaratmıştır. Yani, kalpler, en çok Allah'ı sevmekle mükellef olsalar da ve ancak o sevgi ile itminan bulsalar da, başka meşru muhipleri de dereceleri ve kıymetleri nispetinde sevebilir. Yeter ki, Fanileri Baki-i hakiki yerine koymasın.
Hayırlı sınavlar.
En çok O'nu sevmek koşuluyla yaratılanları sevmekte beis yok.Doğal olanı bu dediğiniz gibi.
Teşekkür ederim kıymetli değerlendirmeniz için.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta