Hz.Ömer ölüm döşeğindeydi,
Oğlu Abdullah'ı çağırdı:
'Oğlum vasiyetimdir...' dedi
'-Ölünce, Resulullah'ın (S.A.V.) yanına gömülmek,
'Benim en büyük niyetimdir...' dedi.
Sana selam gönderdim,
Dün doğan güneşle!
Sabah ufuktan yükselirken sessizce...
Batarken bekledim,
Bu dünya sanki bir rüya,
Yaşamak ölmek bir an gibi...
Sen bizimle güzelsin dünya,
Biz olmayınca sen viran gibi...
Sen bir anlam bulurken,
Kötüyü görmez iyi gözümde...
Girip de aratma,
Arasında çalı ve dikenlerin...
Bir kararsız dünyaya,
Güneş yine doğuyordu,
Ruhum kararsa da...
Yalnızlık beni boğuyordu,
Ruhum boşluk ararsa da...
Seninle dopdolu iken,
Nefes bile alamazken sensiz...
Şimdi yalnızım ben,
Sen de yaşarken bensiz!
Bir ARSLAN vardı.
Yaşardı kendi ormanında..
Hiç kimseye karışmaz, gereksiz yere kükremezdi.
Herkes görevini bilir,
'Sen ne yaptın? ' demezdi.
Dışarıda ağaçlar çiçek açmış,
Arılar vızıl vızıl güneş yakıyor...
Gönül ateş içinde yanarken,
Umurunda mı aşıklar nasıl bakıyor?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!