Necip Fazıl Kısakürek Şiirleri - Şair Ne ...

Kâh susar, kâh çırpınır, kâh ürperir, kâh çağlar;
Su, eşyayı kemiren küfe ve pasa ağlar.

Su bir şekil üstü ruh, kalıplarda gizlenen;
Yerde kire battımı, bulutta temizlenen...

Bu dünya insanlığa manevî hamam olsa;
Her rengiyle insanlık tek renkte tamam olsa...

Su duadır, yakarış, berraklık, saffet;
Onu madeni gökte altınlar gibi sarfet!

Sayılar yalnız Bir'in kendi dalgalanışı,
Sayılar kemmiyetin keyfiyeti anışı...

Şemdinli dağlarının içtim nur çeşmesinden;
Kurtuldum akreplerin ruhumu deşmesinden...

Su çekildi, göründü sanki zamanın dibi;
Korkuyorum, bu akşam kıyamet varmış gibi...

Kudret O'nun; gayrında ne mecal var, ne tüyan;
Alim ilmine yansın, pazısına pehlivan...

Eşya latifleştikçe göze görünmez olur;
Solucan kanat taksa yerde sürünmez olur.

Fikret nasıl kurulmuş, içiçe bu iklimler?
Nasıl kayanştırılmış, sesler, renkler, hacimler?