Yolların köstebek yuvası gibi,
Kimseye düzgün yol vermedin Siirt.
Korkarım kaderin değişmez gibi,
Bir türlü düzene girmedin Siirt.
Çamur olur kışın. Yazın toz, toprak.
Başımıza kara karlar yağmıştı o gün.
Ölümdü o karın adı ah Sarıkamış!
Daha acımasızdı soğuğun, ölümden
"Mehmedim"e yol vermedin ah Sarıkamış!
Savaşacaktı aslanlar gibi cephede,
Hastayım sensin dermanım,
Kölenim sensin fermanım,
Bir gün yüzüme sultanım,
Gülmedin gücendim sana.
Yalnız seni gördü gözüm,
Bizim eller viran olmuş
Tütmez olmuş bacaları
Harap olmuş haneleri
Hep baykuşlar konar olmuş.
Yolları gidilmez olmuş,
Açmasan kapını yıllarca bana
Aldırmam, üzülmem beklerim yine.
Benliğim bir köle tutkundur sana.
Vazgeçer miyim hiç sevmedin diye?
(Siirt,2012)
Şiir diye okurum gözlerini.
Gülüşün hayat verir gönlüme.
Hayallerde tutarım ellerini.
Yakışın ömür katar ömrüme.
Bakışın yakar bitirir beni.
En fazla kışlarım gelir aklıma.
Bir gül koklamadan bitti baharım.
Yazımı ne olur sormayın bana,
Çoktan unutturdu onu hazanım.
Yokuşlar çıktı hep karşıma benim,
Kimi eğilmiş, üzgün
Kimi oturmuş, yorgun
Kimi hayata dargın
Ağlar mezar taşları
Yosun bağlamış kimi,
Gözünü sevdiğim gönül verdiğim,
Kendi benliğimden aziz bildiğim,
Ağır yaralıdır aşktan yüreğim,
Gel bana deva ol derman bildiğim.
Senin uğrunadır bunca çektiğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!