üstüm yırtık yok ekmek parası
baretim saman sarısı
ayağım sırtım bedenimin çamur yarısı
yüzüm gözüm kömür karası
yüreğimde kayıpların unutulmaz yarası
beni boş ver
kendine iyi bak
sen iyi oldukça iyiyim
sen büyüdükçe
serpilip geliştikçe
yaşamına yön verdikçe
yarasanın asimetrik uçuşu
gecenin
en koyu karanlığında
çekirge sesi
ve kulağımda yankılanan sesin
bir de nefesin
yüreğimizin dipsiz kuyularında
kuytu köşelerinde kaldı
acılarımız
çıkmak bilmedi
izin verilmedi çıkmasına
çıkamadı bir türlü
mavzer kurşunu ağırlığında
yüreğimizden mıhlanıp
ciğerimiz kanadığında
sevdamızın derinliği çıkacak ortaya
ve yıldızlar parlayacak karanlıklarda
atalarımızın mirası değil
gerçek sahibi olan çocuklarımızdan
ödünç aldığımız doğayı
hayvanları
yeşili
ormanları, dereleri
kiralık beyaz gelinliğinle çıtı pıtı
yaşının yirmi ikisiydi
yaşamı taksitlendirip
ödünç aldığında mutluluğu
bense bin beş yüz kilometreden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!