Necdet Göknil Şiirleri - Şair Necdet Göknil

İnsan kaybedince anlarmış
Yaşadığı güzellikleri..
Şimdi yoksun
Şu yaşanılası hayatta
Ben senin değerini,
Güzelliğini hiç unutmadım ki..

Ben hiç bu kadar mutllu olmadım.

Dudaklarımda ilk senin dudakların gezindi

coşkuyla, ürkekçe,,,

Yabancı gibi
Bakıp gidiyor.
Sanki yol oldum
Basıp gidiyor.
Adımlarını
Atıp gidiyor.

Ne zaman sana ihtiyacım olsa,
Yanımda yoksun.
Ne zaman seni istesem,
Arzu duysam tenine..
Gecelerin hüzünleri çöker içime...
Sigara dumanlarında

Yattığım dert yatağında
Elem yorganımı araladım,
Gelip, sokuluverdin yanıma.
Ellerimi tuttun ilk.
Saçlarımı öptün bir güzel.
Bir güzel de dudaklarımdan öptün.

Sen gidersen..
Yapayalnız kalırsam..
Ya
Dokunamazsam yüreğine sözcüklerimle..
Yaşadığın kente
Koşup gelemezsem..

Sen beni hiç görmedin
Ben seni hiç sevmedim

Şimdi durup durup,
Yüreğime vurup vurup,
Mağara devrinde başlamış-bitmiş

Bir yaz yağmuru olup,
Sokaklara düşeyim.
Damla damla ıslatayım anıları...
Yüzüm, sırılsıklam olsun.
Yağmurlar
Gözlerimden hiç dinmesin.

Ey hayat!
Seni
Annem kadar..
Sevdalım kadar..
Vatanım kadar
Seviyorum...

Sana açım.

Nemli gözlerine,

Siyah saçlarına