Bütün gemileri yaktım.
Birbirimize ulaşan
Ne kadar köprü varsa
Hepsini yıktım...
Ölümden bile güçlü dediğim aşkım
Beni bıraktı sahilde /kumlar üstüne..
Sağol ''Papatya gözlüm''
Sağ ol
Ve hep sağ olasın.
Verdiğin bu kadar hüzün
Bu kadar ayrılık acısı yeter.
Son günlerde
Bir hüzün yağmuruydu ayrılığımız
Kara bulutlar altında ıslandık durduk
Belki de boşu boşuna üzüldük
Aramıza engeller koyduk
Kimselerin gücü yetmedi bizi ayırmaya
Biz ne yaptık
Yokluğun ağır geldi
Taşıyamadım..
Bin yıl geçti aradan
Ne yüzümde bir sevinç
Ne dizlerimde derman..
Ne de dizelerimde
Yüzün güneşe benziyor.
Ne zaman gözlerine baksam..
Dudağına
Parmaklarımla
Usulca değsem..
Sonra öpsem..
Sen geldin yine aklıma
Yıldızlarla ışıyan bu gecede..
Yokluğun bir siren gibi ötüyordu acı acı
Yanında olmak istedim.
Bu gece seni çok istedim be başımın tacı..
Bir buruk şarkı dudaklarımdan ses verdi
beraber el ele yürüyemiyecek miyız bir daha
sahildeki o bankta omuz omuza oturamıyacak mıyız
ayrılırken birbirimize sarılıp öpüşemiyecek miyiz bir daha
sabah seni almaya gelemeyecek miyim bir daha
nisan yağmurlarına yakalandığımızda
Suskunluğumun bittiği yerde
Dizelerimden sesimi işiteceksin.
Okuduğun her sözcük,
Sana yinelenen sevdamı anlatacak..
Seni çağrılayacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!