Necati Şimşek Şiirleri - Şair Necati Şimşek

Varlığımın sebebi, benliğimin dokusu
Kâinatı dolaştı teninin gül kokusu
Diller seni anıyor, gönüller seni arar
Dildeki salâvatın gönle düşer coşkusu..

Saygı duyar her sene açan güle çiçekler

Yazdıkça kaleme takılan harfler
Biri mi gönderdi, siz mi geldiniz?
Art arda dizilen tüm kelimeler
Okunup gözlere sürek verdiniz..

Fırsat vermediniz nokta, virgüle

Açıversen no'lur gönül kapını,
Bekçisi olsam da hiç ayrılmasam...
Gönlümde şelale, aşk şarabını,
Dizlerinde içsem, hiç ayılmasam...

Mutluluktan başka bir şey dilemem,

Çok kesin vermişsin hakkımda hükmü
Verdiğin doğru mu? Yorsaydın keşke…
Kaybolduk ortadan ya da öldük mü?
Erdiğin doğru mu? Sorsaydın keşke…

Nereye sığacak koskoca mazi?

Gözünün önünden kalksın perdeler
Doğan güne baksın kara gözlerin..
Dost bildiğin herkes şimdi nerdeler?
Beni mi vuracak kurşun sözlerin?

Yanan yüreğimde erimez buzlar

Gece çok güzel görünüyor
Cerrahpaşa’dan deniz
Tıpkı ruhların yüzlere
Aksetmesi gibi
Gündüzün mavi,
Gece

Dünyaya gözümü açtım bugün de
Bakalım yarına kısmetim var mı?
Üç beş yudum suyu içtim bugün de
Bakalım yarına kısmetim var mı?

Nefesi doldurdum çektim sabahtan

Bu sabah erkenden,
Şafak sökerken,
Herkes uyurken,
Ne arıyordun erik ağacında?
Ne şiirler vardı dağarcığında?
Nereden buldun bilmem

Gözlerin kapanıverirse bir külçe misali
Ağır ağır..
Kalbin duruverirse
Zembereği aniden boşalan saat gibi
Söyle,
Geriye seni andıracak, yaşatacak ne kalır?

Küle dönse bile sönmüyor ateş
Tuz basılı durur hep yaramızda
Son umutsuz âşık, gönül çilekeş
Çıksın nefret gurur kalp aramızda.

Feleğin ağına düşmüşüz sanki