Necati Kuruca Şiirleri - Şair Necati Kuruca

Tutulmuş sanki kolum ayağım elim
Yüzüm solmuş kalbim yorgun yok hiç halim,
Aldıkların yetmedi mi? söyle zalim
Bilmem ki daha benden ne istiyorsun?

Yüzünü görmeye bil,yok tahammülüm

Çıkamam çıkamam babam ev de
Duyar sonra beni sokmaz eve,
Bunların hepsi bahane
Bir hal olduk bir hal olduk bir hal olduk geze geze.

Çıkalım çıkalım diyen sensin

Yetmişsekiz yıl geçti bitmedi,bitmeyecek yasımız
Sen yoksun diye Ata'm inanki,hep eksik bir yanımız,
Sen hep gönlümüzdesin,biz seni hiç unutmayacağız,
Sen rahat uyu bugün günlerden hepimiz on kasımız.

Biz yokluğuna alışamadık acısada canımız,

Nereye gitsem heryerde senin izin var,
Nereye gitsem heryerde senden hatıralar,
Bir ok gibi saplanmışssın,
Sevgilim kalbime.

Nefes almam için,

Arkadan konuşanlar
Bizimle yarışanlar,
Herşeye karışanlar,
Bu bu bu.

Aramızı açanlar

Şuan yanımda olman için
Neler vermezdim ki bir bilsen,
Bir kere düşün bizim için
Yalanda olsa birgün gelsen.

Bir günde olsa

Ne zaman düşünürsen
Ben aklına gelirsem,
Olurda sen özlersen
Bilki ben hep burdayım.

Yakamoza bakarken

Aklımdan çıkmıyorsun
Kördüğüm gibi bu aşk,
Ben seni düşündükçe
Bir haller olur bana.

Tutulmuş sanki dilim

Toprak olup gittin, çok yanıyor canım
Elem dolu geçen, her günüm her anım,
Sen yoksun ya inan, hep eksik bir yanım
Ben yokluğuna, alışamadım baba.

Bir çınar gibi beni, korur kollardın

Senden ayrı olduktan sonra, farketmezki
Benim için ha trabzon, ha diyarbakır,
Hiçbir şeyin anlamı yok, sensiz inan ki
Sevgilim yanımda sen sen, sen olmayınca.

Nasılda özlemişim, sesini duymayı