Ne Sen Anne Ne Ben Baba

Ayların mevsimlerin
Hatta yılların artık ne önemi var ki
Ne fark eder aylardan şu mevsimin bu olması
Zaman yüzümüzde acı,gözümüzde yaş
Zaman yaşanacak sancı,bağrımızda taş olmuş
Ve zaman maziyle yaşlanmış da,
Zaman albümlerde donmuş
Albümler ki, içim burkuldu bakarken
Ne güzel günlermiş de bilememişiz
Meğer her anı hayali cihan değermiş
Resimler ki
Henüz ne sen anne ne ben babayım
Seninle yan yana oturmuş bir banktayız
Yer okul bahçesi, aşkımız ipoteksiz,
Meğer o günler ne günlermiş
Şimdiki halimiz geldi de gözümün önüne
İsyan ettim yaşayamadığım keşkelere
Hey haaat
Ne senin alıngan güzelliğinden eser kalır
Ne benim havai delikanlılığım dururmuş
Gençlik elden gider resimler solar
O hayaliyle yatıp kalkılan sevgiliden eser kalmazmış
Ve her güzel şey gibi sevdalı günler de bitermiş
Yaa göçmen kızı,yaa göçmen kuş
Demem o ki;
Gün gelir insan maziyle avunur
Anlatılanlar hikaye, yaşananlar yalan olurmuş