Eyersiz atlar gibi koşardık, “Gel” deyince mazlum;
Görmez oldu gözümüz, ne mazlum, ne mahsun;
Ne girdi araya tanınmaz olduk,
O atlara ne oldu, bize ne?
Zulmün karanlığını aydınlatırdı güneş,
Bizdik o güneş, o ışık biz.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta