Ne güneş olabildik,ne de karanlığı boğabildik,
Karanlığın gücünü gündüze yeğledik.
Ne ayaza buz kesen yürekleri ısıtabildik,
Ne de gönüllerde açan, gonca bir gül olabildik.
Ne gonca gül, ne de taht istedik,dost gönüllerde muhabbeti özledik.
Sevmekten korkar olduk,sevginin yerine korkuyu besledik.
Dost elinden bir bade zehir içtik,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Anlam ve anlatım mükemmel...Sevmek yürek ister.özveri ister...Herşeye rağmen sevmekten vazgeçmeyin...Bize anlam katan sevgimizdir...Yüreğinize ve emeğinize sağlık...Kutluyorum... Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta