Ey Gönül!
Erenler cemidir mânevi sofran,
Aşk sırrına erdin ne mutlu sana;
Bildim benliklere böylesi tafran,
Ham nefsini yerdin ne mutlu sana..
Nasipsizler sanar sevgilin fâni,
Herkes kendi gibi görürmüş yâni,
Çoktu Aşk yolunda başına mâni,
Amma yine serdin ne mutlu sana..
Haydi sen O sırrı kolaysa taşı,
Uğrunda tükettin bu kadar yaşı,
Mürşid-i Kâmil'im Aşk için başı,
Fütursuzca verdin ne mutlu sana..
Adem yalan dünya aldanma gayrı,
Bir düşün var mıdır görenler hayrı?
Mecâzi mahbûbdan sevdiğin ayrı,
Hakk idi tek derdin ne mutlu sana...
Kayıt Tarihi : 2.12.2016 22:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!