Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
'Yazık, çoklarımıza yazık.
Keşke, gözümüz olsaydı.
İnsanı gördüğümüz. '
Sevgili öğretmenim;
Dizeleriniz insan olmaya dair ne varsa ,şiirsel anlatım olarak ,öyle güzel ifade ediyor ki, diyecek söz kalmıyor .
Ve tüm kirlenmişliklere rağmen, içimiz sevinç sesleriyle doluyor, güzel yürekli insanların varlığı umudumuzu yeşertiyor...
Kaleminiz daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta