Ne Haddime Şiiri - Muhammet Bora Candan

Ne haddime gözlerine bakabilmek,
Ne haddime adına şiirler yazabilmek…
Bakma sen, kendi çapımda yazdıklarıma,
En derin şiirim bile denk değildir bir tel saçına.
Benimkisi güneşe sıcak demek sadece.
Hiç, bir olur mu güneşin kendisiyle.
Seni övmek ne haddime benim,
Tebessümün ruhumda ihtilal, gülüşün devrim…
Sen ruha işlenen duyguların en has hali,
Sen evrendeki düzenin en güzel delili.
Güzelliğin açıklanamaz doğayla, tabiatla.
Sen bu kadar olağanüstüyken
Ne haddime şiirler yazmak sana.

Sana şiirler yazmak ne haddime,
Elimden gelen en iyi şey buydu sevgime.
Affet beni sevgilim,
Daha iyisini yapamıyorum.
Mesela güneşi söndüremiyorum senin için,
Doğan her kız çocuğuna senin adını veremiyorum.
Gökkuşağıyla yazamıyorum adını,
İnan şiirlerle değil,
Ancak böyle anlatabilirdim sana sevdamı.
Başka türlüsü yakışmazdı güzelleri kıskandıran güzelliğine.
Affet beni sevgilim, güzelliğini övmek ne haddime.

Sen bir baharsın, baharları kıskandırırsın.
Bir kez gülümse, görenler gün ışığı sansın.
Gözlerimi kaçırmadan gözlerine bakmak ne haddime.
Yaklaş bana, su ve toprak gibi muhtacım sevgine.
Ne haddime yaklaşmanı istemek.
Sen sev de beni, yeter bana uzaktan izlemek.
Sevmeni istemek ne haddime.
Yeter ki gülümse, yaz gelsin güneşe.
Ruhum yansın bakışlarında,
Haddimi bileyim gönlümü yakışlarında.
Sen bir incisin, incileri kıskandırırsın.
Bir tebessüm et, ay ışığını andırsın.
Tebessümünü istemek ne haddime,
Ömrüm feda olsun kömür karası gözlerine.

Ömrünün bir saniye uzayacağını bilsem,
Verirdim tüm ömrümü.
Kır ve kırdığın gibi bırak, alma gönlümü.
Sen nasıl mutlu olacaksan öyle olalım, razıyım.
Sen benim ruhumun derinliklerinde kayboluşlarım…
Sen ta içimin, en içimin en kuytu köşeleri.
Sen yüreğimde bir saray, kimsenin giremediği…
Sen benim bile bilmediğim yanım.
Sen hiç unutamadığım en güzel anım.
Sen hiç dinmeyen kalp ağrım.
Sen benim alev alev yanan bağrım…
Ne haddime senin anlatmak,
Sen bana bile sırken, seni anmak.
Seni sevmek ne haddime,
Benim olmanı istemek ne haddime,
Sen koca bir çağlayan
Ve ben muhtacım bir damla sevgine.

Kurak gönlüme şifa ol, tutsun gönlümde filiz.
Suyun ulaştığı gibi her yere ulaşsın sevgimiz.
Açsın boy boy, renk renk çiçekler.
İçimizde yeşersin en güzel bahçeler.
Yine sana getireyim yarattığın o çiçekleri.
Senin için yaşatayım içimdeki tüm bahçeleri.
En çok da kırmız güller yetiştireyim senin için.
Yeter ki su olup aksın aşk bahçemize sevgin.
Razıyım her bir çiçekle tek tek uğraşmaya.
En güzel şekilde bahçıvanlığını yapmaya,
Kuruyanları yeşertmeye,
Yeni çiçekler ekmeye,
Filizleri büyütmeye,
Ama kesme suyu, muhtacım bir damla sevgine.

Biliyorum, bu yaptığım hadsizlik.
Ama ne yapayım, susuzluktan beter sensizlik.
Yandı sinem, kurudu.
Hadsizliğimi bağışla.
Yalnızca sen kurtarabilirsin ve yalnızca aşkla…
Uzat bir yardım eli,
Ve gönlümü yeşertmeye gel.
Sen taze bir baharsın, baharlardan da güzel.
Sen en güzelinden bile güzel bir tabiat harikası.
Sen gönlün minberinde okunmuş aşkın fetvası.
Sen kusursuz düzenin dünyadaki en saf ifadesi.
Bir damla suyunda yeşerir binlerce aşk bahçesi.
Uzun yıllar şarkı dinlememiş birinin,
Dinlediği ilk şarkı gibidir o tatlı sesini duymak,
Ölümü işaret et bana, farz olsun bana uymak.

Biliyorum ne haddime seni dillendirmek, anlatmak.
Ama ne yapayım,
Bir damla suya muhtaç olmakmış meğerse yanmak.
Affet, haddim olmadan çok sevdim seni.
Ve haddim olmadan bekledim sevgini.
Sen de sev beni,
Sevgini beklemek haddim olmasa da.
Kara gözlerin Kâbe’m olsun
Ve tavaf edeyim aşkınla.
Başım dönsün izlerken bakışlarını.
Gözlerinin "huzur"unda durayım,
Ve kılayım binlerce şükür namazı.

Muhammet Bora Candan
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 13:56:00