Söyleyin Allah aşkına, akıl ne güne duruyor,
Akıllı olan varlıklar, yalnızca hayal kuruyor,
İnsan dışı tüm varlıklar, yaşama azmi içinde,
İnsan akıl sahibiyken, kendi kendini vuruyor.
Hepimiz önce insanız, görüntü ve manamızla,
Aynı batından doğmuşuz, Hava denen anamızla,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta