Fikrimin elleriyle çok kitap boğazladım.
Çok “aydın” ellerimde, tahkik ile can verdi.
Yılmadım kaybetmekten ve yerimde durmadım.
Bir ömür sorguladım, göremediğim neydi?
Ne “evrim” kaldı, ne “devrim...”
Batmadığım çamur yok!
Çamurlar avuçladım, fikrimin elleriyle...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




herşey zamana ayarlı. vakti saati gelmeden aklı durulmaz. ruh sukun bulmaz.bakan göz görmez, öz inilmez ve gönül gözü ile görmek kemale ermekle olu. anlamlıydı her cümlesi. kaleminize sağlık.
Nur gelince cihana, zail oldu evrimler!
Masallara dönüştü, anlı şanlı devrimler.
Hak inende mecburdur firarlara batıllar!
Bu kur'an'i hükümdür, öyle diyor çevrimler!
Hayırlı çalışmalar ey hadimü-l Kur'an.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta