yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Farkım yok kanatsız doğan bir kuştan
Gökyüzüne hasretim bundan
Gökte olsam huzur bulsam
Ellerimde tuttuğumu asla bırakmam
Kollarım sarmadı hiçbir gerçeği
Dumana boğdum tanıyamadığım benliğimi
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta