Otursam masaya, bir yana umutlari bir yana anıları koyup. Şöyle bir sigara yaksam, hangisini öldürüp unutsam hangisini.
Serpsem umutları bu şehrin sokaklarına, gelen giden çiğnese. Akıp gitse yağan yağmurla, kimse bilmese.
İyi de kalbi öldüremem ki.
Doğmasa güneş bu diyara, her sabah anılar canlanmasa. Değişse çehresi bu şehrin, zanlı gibi köşe bucak kaçmasam. İyi de hafızayı silemem ki.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta