Ne Çıkar Şiiri - Ümmügülsüm Hasyıldırım

Yıllardır hep yedik, ama hiç doymadık,
Etrafımızdaki açları, ne yazık ki görmedik.
Soğuktan tir tir titrediler, fark edemedik,
Şuracıkta da siz yaşayın ne çıkar diyemedik.

Yemekten nefsimiz körleşti, açları göremedik.
Sıcacık sobanın başında, soğuğu hissedemedik.
Bin bir çeşit yedik, bir de hazmedemedik,
Bu akşamda yemeyelim ne çıkar diyemedik.

Komşusu açken, evinde tok yatan bizden değildir.
Diyen, Efendimiz Aleyhisselâtı Vesselâm’ı anlayamadık.
Malımız eksilecek diye, zekâtımızı da vermedik.
Bu senede yemeyelim ne çıkar diyemedik.

Senelerce Kurban kesmeyi, et yemek saydık,
Neden Vacip diye merak edip, sormadık.
Kendi karnımız doyunca, komşuyu da tok sandık,
Bu senede kesmeyelim ne çıkar diyemedik.

Her sene üç dört Kurban kesip, birini kıyamadık.
Ziyan olacakmış gibi, hak sahiplerine ayırmadık.
Bir yıl boyunca dolaplarda sakladık,
Bu senede paylaşalım ne çıkar diyemedik.

Koca koca danaları, Kurban diye kestik.
Doğram doğram som yerlerini ayırdık.
Hoşumuza gitmeyen yerlerini de pay yaptık,
Bu sene de en güzel yerini sen ye diyemedik.

Çok yazık ki nefsimiz kabarmış, bastıramadık.
Biçare fakir- fukarayı, koruyup- kollayamadık.
Pay olarak iki Kurban’dan birini ayıramadık
Bu senede al sen kes ne çıkar diyemedik.

Ya Rab! Ne olur gafletten uyar bizi.
Rızana uygun, hakkınca yaşat bize dinimizi.
Kurtar şeytana esir düşmüş benliğimizi.
Paylaşmanın hazzını tattır, kurtar nefsimizi!

02.12.2008