Ne Afetsin Şiiri - Cuma Komşul

Çeşne gönlümden başka ikramlara büründün
Gönülleri toplayıp çokça şirin göründün
Gününü gün ederek hoş kokular süründün

Mevsim hazan sevgili bende gam bende hüzün
Suya düşen yaprağa aksediyor gül yüzün

Afitabı endamın sal yıldızlar sema etsin
Baharda giymişsin al gel gör ki ne afetsin
Gönül almada mahir yakmaya tek namzetsin

Leyli yadınla uşşak yine gönül karartı
Naz yükün pahasını bensiz çekemez tartı