Ne adamlar gördüm bu dünyada,
Araba ev her şey onlarda,
Şan şöhret ağalık paşalık bunlarda,
Ne adamlar gördüm.
Yanında çalışan insanları soydular,
Sabah akşam aç koydular,
Helal haram demeyip yuttular,
Ne adamlar gördüm.
Irzı namusu ortaya attılar,
Para için dünyalarını sattılar,
Boğazlarına kadar pisliğe battılar,
Ne adamlar gördüm.
Sandılarki hayat bundan ibaret,
Konuşulan sözden almadılar ibret,
Attıkları her adım etti nefret,
Ne adamlar gördüm.
Ölüm nedir bilmezdi onlar,
Dünyanın pisliğinden çıkmadı bunlar,
Meyhane bar dolaşırdı şunlar,
Ne adamlar gördüm.
Bir gün oldu tabuta kondular,
Her şeylerini dünyada bıraktılar,
Ömür boyu cehennemde yandılar,
Ne adamlar gördüm.
Mustafa der ki dünyaya aldanma,
Öbür alemde ne olur yanma,
Her yapılan kötülüğün başına konma,
Ne adamlar gördüm.
Tamamını Oku
