Nazmi Öner Şiirleri - Şair Nazmi Öner

Gezdim Dünya’yı, dolaştım farklı diyarları
Değişik iklimleri, farklı coğrafyaları
Ve gördüm renk-renk, zihin-zihniyet
Çeşit-çeşit, millet-milliyet insanları
İnsanlar her yerde, hep aynı
Yok birinin ötekinden farkı

İyiliğin, güzelliğin kaynağı
Aşkın, sevginin harmanı
Alemlerin doğurganlığı
Yaşamın temel dayanağı
Ve zamanın kanatlarıdır kadınlar.

(Kızım Ayşegül’ün yaş günü için)

Derseniz ki; “acaba hangisi en iyisi? ”
Duraksamadan söyleyebilirim ve eminim ki
Yaş günlerinin en mutlu ve en güzeli
Hiç kuşkusuz ki, bir çocuğunki.

Boş şişelerin gerisinde sensizliğime
Sol kolumda bir kadın gezinir şimdi
Aranır sigaramın ateşine
Sol kolunda yalnızlık kadının
Sağ kolumdan çeker gecenin içine
Bir kadın, bir bulut, bir duman

Şimdi sol yanımda bir çarpıntı yaşantım
Çok ölmüş: mavide, yeşilde
Şimdi çok budanmış bir ağacım
Toprağın en mutlu mevsiminde

Şimdi alkol büyütür yokluğunu yüreğimde

SINIRLARA

Aritmetik midir, geometri midir yaşam
Yahut ta kıssadan hisse çıkarmak mıdır?
Ve bir kurallar dayatması mıdır disiplin
Yoksa kuralsız yaşandığı bir yer midir

Kimse uğraşmasın boşu-boşuna
Olsa da binlerce tanımı daha
Girmesin yeni bir tanım arayışına
Ve girmesin yeni bir kavram kargaşasına.
Çünkü tanımsızlığıdır aşkın tanımı
Konulamayışıdır hiçbir kaba, kalıba

Yarınlar unutturur bunları hep
Yarınlar mutsuz bile olsa
Bunları hep unutturur.
Karayazı’da; karayazımı okuduğum günler
Kendi özbenliğimi duyduğum yalnızlık
Yalanlarla dolu bir anlatım olur yarınlarda

Bırak şimdi, uzatma telefonda lafı
Çık gel bana bir pazar sabahı
Duymasın konuşmalarımızı
Baharda bir duvar yulafı

Bilir misiniz ki, niçin biter duvar yulafı

AYDIN BEBEK

Hoş geldin bebek Aydın
Sen de bir ferdisin artık
Bu ömrünü tamamlamış
Kirli ve köhne dünyanın.