Nazlıcan Şiiri - Sedat Özbek

Sen kendini görürsün
Baksan gözlerime
Nazlı can.
Çığlıklar,
Fırtınalar,
Yangınlar yüreğinde,
Kapamışsın can kulağını
Duymazsın,
Duyamazsın
Nazlı can.
Seni gördüm,
Yürüdüğüm cennet bahçelerinde.
Dalgaları duruldu,
Suları çekildi
Hayat deryalarımın
Ve çölde yapayalnız kalıverdim,
Sen görmedin,
Göremedin nazlı can.
Kendinde kendini
Göremeyen sen,
Bir çocuk gibisin,
Her şey sana boş
Sendin
Kendini kendinde terk eden,
Vuran sen,
Vurulanda sen
Nazlı can.

garip 13,03,2005
Vuran sensin bidenem
Vurulan da sen