Aşk ayazı kalbe hüzün küremiş,
Nemli gözler yâr arıyor tavanda…
Dertler dağken yeni tepe türemiş,
Tuştur düşler eziliyor havanda…
Yalnızlıkla gönül kıymış nikahı,
Bıçak kesmiş uçmuş gitmiş iştahı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Vurgun yemis memleket,bendleri olmus,direkleri olmus canlar.
'1402'den vurgun,surgun,isgence gormus,jop yemisler,gunesten yana olanlar.
Anayurdu iklimsel cografi yedi bolgeye ayiranlar, biz egitimden yana aydinlar.
Bolgeleri,halklari,dilleri,kulturleri birbirlerine dusman kilanlar da,O hainler..!.
Metin derki;aydin olmak,ogretmen olmak,emekçi olmak,deger bu guzel yurduma,vatanima.
Biz direnenleri,biz çiçek yetistirenleri,surseler de fizana,hayraniz halkimiza,vatana.
Insandan,emekten,vatandan,halktan yana olmayana deriz ki;git yasayip buyudugun ahirina.
Egiten,direnen,ozgurlukten,esitlikten yana olan canlar,vazgeçmez bu davadan.Metin Demirkaya
Cantekin der; gül yanaklı göz mercan,
Selde umut kara yelde heyecan,
Gör halini insafa gel Nazlı Can,
Vurgun yemiş aşkın inler divanda…
şiir bütünüyle dolu dolu final daha biharika candan kutlarım tam puan
saygılarımla
üstad yüreğine sağlık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta