- Beşinci Ağıt -
Uçurumdan kestirmeden inilmez Nazende… Zirvelerine dolanıp giden engebeli yolların kullanıla kullanıla giderek daha kaygınlaşan patikalarından asla korkmadım …
Nazende! Tutkunun yarattığı geçici ahlâk değil zirvelerini yakın kılacak olan, bilginin tatlı yüzü alışkanlığın kolaylığıyla birleştiği bir cennetin sinene yansımasıdır bu olan biten… Ve şimdi yoran beni o büyük kesinlik o doğru orta…
Çünkü karanlıklar gecelerle gelir. Biz kabullenerek karşılarız geceyle gelen karanlığı… Ya da susmamız gerektiğinde susmayı kabulleniriz, bunun için üzülmeyiz sebebini soruşturmayız ya Nazende, sen de böyle kutsal bir kabullenmişliksin işte…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta