Aynı burukluk,yüzümü yalayan aynı bildik rüzgarlar,
Boğazıma yapışır yüce kursaklarda kokmuş teraneler,
Kaçı bir araya gelince şakşakçıların,tamamlanır onurlar,
En azından kaç harfte anlaşılır,kaleme eziyet olmayan ruhlar.
Sevgiliye plastik çiçek vermeli,naylon oldu ya sevdalar,
Eskiler basitliğe bu tabiri uygun görmüştü,naylon olmuşlar,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta