Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hesapta olmayan çıktı karşıma
Karıştı ortalık bozuldu dünüyam
Vaz geçtim adımı atım geriye
Düze çıktım kendi beni bırakmaz

Hesapta düzeni ben bozdumise

Öylesi varki aç akşam eder
Tok bilemez açlar nasıl yaşıyor
Yoksul soğan yer kimse bilmiyor
Fakir güldüğünde zengin şaşırır

Huzur bulmaz zengin yatamaz akşam

Gül ektim açacak bekle sen orda
Gelirsen solacak su ver doyunca
Kurursa konuşmam asla yılarca
Gelsem de olur sen gül toplarsın

Aklıma gelince o gün yatamam

Ben yılarca hasiret burda yaşadım
Andıkca adınız benimle gezdi
Küstüm ben kadere yanlız benmiyim
Onu ben daha çok sevdim biliyor

Beni bazan geç anlıyor bilmeden

Mutlu günlerimden biri bu yazı
Evleniyor kızım seviniyorum ben
Ne istiyorsun kızım alacam sana
Mutlu ol yeter ki gülsün gül yüzün

Mutlu ol yeter ki beni düşünme

Madem ki gidiyorsun benide götür senle
Bir köşede yatarım evde yer yoksa eğer
Yastık istemem ki bakarak sabah olsa
Güneşe bereber bakalım sevinirim o zaman

Çok geçerse aradan postacıya sorarım

Sizllerden geç gelince telfon
Beni burda telaş üzüntü sarıyor
İşiniz iyimi aman kırıza sokmayın
Bende sizin için yaşıyorum kırız

İhmala gelmez ki iş bulmak zordur

Kükürerdim birzaman hızlı koşardım
Kesti bu hızımı o biri var ya
Seviyorum sençık evimden
Yalvardım olmadı ağlatı beni

Adını koymadan kaldım dışarda

Nefes alın verin burda dinliyim
Tüketim kendimi burda ne yapım
Barı ses verin burda rahat edecem
Yanlızlık çok zordu kimse bilmesin

Çok bekledım telfonlar çalmadı

Sorma bak ağlıyorum birisi var
Derdime çare umutlarım da vardı
Ne umudum oldu ağlamam durdu
Halen birisi var yaktı kavurdu bak

Mehlem sürecek sandım o birisi