Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Hayelin bırakmam her gün benimle
Sandım ki hayelin gidecek benden
Korktum ben yatmayacak bu gece
Aklımdan rüyadan çıkmayan sensin

Aradan kin nefret kalksa ne var ki

Zor deyil ki mutlu olmam belki bana uzaktır
Yakın olan çok insan var bana bıraz uzaktır
Bana deyil sor onlara onlar benim içimde
Hav su sizde kalsın sevginiz bana yeter

Kaç kişi var sevilecek ben aradım adamı

Kör kütük sarhoşum seninin için çok içtim
Görünce belki de senden para isterim
Belki sen sevinirsin tanırda tanımasın ki
Tek gelişini bilirsem ben yolunu beklerim

Yemin etmişsin belki burdan geçmeye sen

Hüzünle kalemi aldım elime
Kimi nasıl yazacağım bura
Kelem tanımaz ki yazacak
Başım dik eğmem ki aşağı

Kalacaktı yazdıklarım burada

Her gün kaç kez geçerdim ben kapından
Maksat seni görmek o saat ta sen yoksun
Yatmışsın belkide haberin yok ki benden
Geçerken bakardım köpek havlasın diye

Seninin için yapmadım seviyorum demeye

Gözü bakar çırpınıyor karşıda
Gördüse günahı çok olur elbet
Nefes gibi aç bakarak günahsa
Hesabı söylenir sevabı çoktur

Navruz benim adım bu kadar olur

Heram yemedim ki yiyemem ki asla
Yiyenlerin evinde gülmeler yok yasta
Gördüğüm çok adam şimdi perşan
Gülmek yok huzur gelmez heram var

Soylara baksanız yok olmuş insan

Hesabım kabardı ödemek çok zordur
Hangisini öderim ödenmez gidiyorum
İstersen as beni bu yolun sonu yoktur
Kabardı benim borcum yok demiyorum

Az ödersem kabul et belki bir gün ödenir

Hıçkırık tutu benio gün ağladım
Arkana bakmadan gitin ya sen
O gün sen yüzüme bakmadın
Beni vurdun o işte sendin ya

Kimseden yardım görmedim ki

Zaman durmuş o ben değilim ki
O zaman değil bu zaman geçti
Sarmaşık olmuştun unutuldu bak
Ne yana dönseydim koklardın beni
Hikayem bu benim seninki yok ki