Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Lal olsaamda yazacağım şiirimi
Şiirlerime bir çok adları yazmışım
İster sevsin isterse de sevmesin
Sevilmek güzeldir sevmek gerekir

Sevmek yetmez ki sevilmek lazım

Geçmez sandım sürgün edildim
Ağladım olmadı bak yanlız kaldım
Doslar uzak durdu düşmanım yakın
Kötü tarafım varmış seni sevmişim

Bir seni birde annamı çok sevdim

Kurdu kuşu yaradan var unutulmuşum burada
Ağlıyorum duyan yok ki duyanlar çok uzakta
Oğlum uzak gelmiyor ki güveniyordum ona
Yalan dünüya bana vurdu sevdiklerim gelecek

Benim kızım beni sevdi unutmadı bana geldi

Farzet ki ben seni çok seviyorum
Bir anda şok oldum beni çok kırdın
Diyecek sözüm çok diyemem sana
Kalsın dediklerin kulağıma küpedir

Seni ben görünce sanki lal oldum

Yanıyorum artık çok geç gelmesin
Ne gelen var ne de duman çıkıyor
Bilmiyorlar ben yanmışım kül oldum
Başımda bekleyen külü savuruyor

Göz yaşım iyi ki var benim teselim

Barajlar var sırasıyıla köyüm de
Yaşlandıkca özler oldum köyümü
Yağmurda köy kokar toprak uyanır
Yem yeşil bağ bahçe tarlada çamur

Sevgi köyde ben şehirde görmedim

Sen pınar sın ben gölet
En son bana gelecen
Mehtap olunca beni
Kucaklayacam doyunca

Susuz çatlak dudakla

Sandım olmaz oldu deme adımı unutmuşlar ya
Ne soran var ben nede o eski halımdan bir eser
Alıştım ben artık kaldırdım o eskiden kalanları rafa
Zorda olsa yaşam devam ediyor bende insanım

Aylarca kapılarda brklrdim gelmedi ki postacı

Ateş olmuş bak yakıyor sönmem ki
Bakmadan ardına çekip gidiyor
Göz yaşımım sel olmuş yaramı sildim
Yaram çok derinde görmezler beni

Kime gidim ben derdimi anlatım

Yazamam ki olan çok yasaklanmış içimde
Terketi sevdiklerim gitti geri dönmez ki
Korkum var geceden tek başıma yatamam
Titiriyor bu kalbim unutmadığım şeyler var

Yazarsam roman olur ite kelke yaşadım