Nasip Buymuş Demek Şiiri - Münzevi Zeyrek

Meğer bazı gidişler,
yalnızca ayakkabı sesinden ibaretmiş...
Ne bir el sallanırmış ardından…
Ne de bir cümle tamamlanırmış.

Bu sabah…
Çayı iki kişilik demledim…
Ama fincanlardan biri kırılmış.
O zaman anladım:
Nasip buymuş demek...

Sen gittin,
ben kaldım;
sen sustun,
ben de sustum.
Kelimeler de gitmek istedi…
Onlara da izin verdim.
Nasip buymuş demek...

Sana yazdığım mektupları
yırtmadım,
çünkü bazı kırgınlıklar
çöp kutusuna bile atılmıyor.
Nasip buymuş demek....

İçim hâlâ “hayır vardır her işte” diyor.
Ben başımı eğiyorum usulca.
Kimi hayırlar
bir ömrün hüznüne denkmiş.
Nasip buymuş demek...

Bazı insanlar sadece
hatıra olarak kalıyormuş.
Gömlekleri kokusuz,
fotoğrafları solgun.
Ben en çok bunu
unuttukça hatırladım.
Nasip buymuş demek...

Pencerem kapanmıyor artık,
rüzgârla birlikte
senin yokluğun da giriyor içeri.
Ne perde dayanıyor buna,
ne dua...
Nasip buymuş demek...

Geceleri çok sessizim.
O kadar sessizim ki,
kalbimin atışı bile
beni rahatsız ediyor bazen.
Ben bunu,
gidişinden çok sonra öğrendim.
Nasip buymuş demek...

Sustum.
Çok sustum.
O kadar ki...
Tanrı bile içime eğilip
“neyin var?” demedi.
Susuyorsam,
sanma ki kırgınlıktan.
Yalnızca…
Nasip buymuş demek...

Ama yine de...
Seni sevmek güzeldi.
Bir gün,
bu kalbin en karanlık köşesinde
bir ışık yanarsa,
bil ki
sönmeyen tek şey bendeki izindir.

Sonra da kendime dedim ki:
“Bazı insanlar gül gibi açmaz,
acı gibi büyür içimizde...”
Sen…
içimde kocaman bir yokluk olarak kaldın.

Çünkü ne yaparsak yapalım,
ne kadar seversek sevelim,
bazı hikâyeler
yalnızca yarım kalmak için yazılırmış.
Ve bazen…
en çok da kalan yanılırmış.
Nasip buymuş demek...

Kimsesizlik dediğin
bir evin ortasında
çift kişilik koltuğa tek başına oturmaktır.
Bir bardağın dolmaması,
bir şarkının bitmemesidir.
Senin gitmen,
bütün fiillerin geçmiş zamanla çekilmesidir.

Ve bugün...
Hiçbir şeyin değişmeyeceğini anladım.
Ne kalbim hızlandı…
Ne gökyüzü daha mavi oldu.
Sadece kabullendim.
Kendime dedim ki:
Bazı insanlar yalnız doğar,
yalnız büyür,
yalnız ölür...
Ve bunun adı;
nasip buymuş demek....