Sana günlerdir şiirlerimle sesleniyorum
Unuttun değilmi
Sana delice şiirler yazan bu kadını
Bir damla sevgi akıtamamışmıyım yüreğine
İçimde ne fırtınalar koptuğunu
Ne güçlüklerle seni sevmeye devam ettiğimi
Biliyorsun değilmi
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Aşkın en büyük tanımlarından birisi..sessizce acı çekmektir..şiir bunu çok güzel işliyor.kaleme tebrikler..Melih BAKİ/Adana
Her gün uyanınca
Bir başkasını sevdiğini bilmek
İşte bu bana ölüm
Ağlamak istiyorum ama
Senin göğsüne kapanarak
işte sana kocaman bir soru işareti daha emrah....nasıl ödecek sevilen bunun vebalini...başkası tarafından sevilmeyrek bence...tebirkler...
bu şiiri okumuşsa artık bilir.. daha da bilmiyorsa boşver gitsin..
Her gün uyanınca
Bir başkasını sevdiğini bilmek
İşte bu bana ölüm## ah bu sevipte anlasilmamak var ya izdirap irmaginda ve bir girdap icinde dönüp duruyor insanoglu! tebrikler efendim bendeniz Yahya DAYI lüxemburg
Sensizliğinde yok oluyorum yar..gör beni diyor şair...
Bırak sevdiğin söylesin sevdiğini......
...Saygılarımla.........
sayin bayan alasara hanim ! böyle aglamak öte durmali sevip-sevilip aglamak dururken...
Sevgili Alaşara..
değmeyen bir sevdaya ağlamak sadece yüreği acıtmaktan öteye gidemiyor..öyle güzel ve öyle değerli insanlar var ki..yeniden hayata merhaba demenin zamanı..
Mutluluk gözyaşlarınız olsun..ama değer bilmeyen sevdanın damlaları hiç akmasın..
Tebrikler..Sevgiyle..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta