Nasıl mı yaşanır Sensiz? Şiiri - Leyla Işık

Nasıl mı yaşanır sensiz?
Yaşamak denirse buna
Yaşıyorum işte! ...
Umutlu
Ama çaresiz.
Nasıl mı yaşanır sensiz
Yaşamak denirse buna
Yaşıyorum işte! ...
Dalarak dünün düşüne
Ümit edip kavuşum gününü
Taş basıp özleminle yanan yüreğime
Direnip sensiz ölümlere
Mutlu düşler çalıp uykularımdan
Yeniden,
Yeniden yaşamak üzere.
Sığınıp belkilere
Belki...
Belki...diye diye
Yaşıyorum işte! ...

Bitmek bilmeyen karanlık gecelerde
Yatırıp sensizliği gözbebeklerime
Şafak sökene dek
Kilitlenirken tebessümüm
Özlemini duyduğum buselerine
Yokluğunun sızısını iliklerimde
Duya...duya
Yaşamak denirse buna
Yaşıyorum işte! ...
Tükenmeyen sorgularında sevgimin
Umuduna vuruluyor prangalar
Doğruluyor namlular
Susuyor korkuları içimin
Dışarda yağarken kurşunlu yağmurlar
İçerde ipe çekilmiş bakışlarımla
Yine
Yine Kavuşuruz
Gelecek bir baharda
Diye....diye
Yaşıyorum işte! ...

Senden uzakta
Sevgimize örülen binlerce taş duvarı
Eritmeye çalışıp özleminle
Ne kadar ümitsiz
Ne kadar olanaksız olduğunu
Bile...bile
Karanlıklarda filizletip sevgini
Yaşıyorum...
Yaşıyorum işte! ...
Yaşıyorum herşeyim.