Nâr-ı Aşk Rüzgârı Şiiri - Elif Erdem 2

İçerimde kabına sığmayan nâr-ı aşk var
Ne zaman kaynamaya kalksa benliği yakar
Görünenin ardında berzah olur sekr-i sır
O vakit ki gelir de dünyeviden akl çıkar

Mabedimin sahrası aşk-ı hakikat oldu
Tevekkül eyledikçe mânâsına sır doldu
Bilirim ki bu umman bâtında gizli yoldu
Demlendikçe bu aşkım İlâh yoluna akar

Ey benim mahzar gönlüm!İşte nâr işte ikrâr!
Ömür serâp misali olmaz rehberin tekrar
Gül bahçeni süsleyip bezeyen o eşsiz ar
Hirâ’nın köşesinden aşkla hep sana bakar

Fikrim ve dahi zikrim aşkta karar kılarken
Hiçlik mertebesinde billûr bir su olurken
Benliğimden sıyrılıp içime nûr dolarken
Dehlizimdeki sırlar göklere kement takar

Taşar iken her zerrem aşkın Elif hâliyle
Nefs-i Raziye oldum teslimiyet seliyle
Arş-ı âlâya bakıp vuslatın hayaliyle
Hakikât kapısında dilim El Vedûd çeker

Elif ERDEM