Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ NAMUSLU VATANDAŞIM.
HAPİS YATMAYA GELDİM “
Gece gündüz, çalıştım, yetmedi yetişmedi
Millet lüks içindeyken, ocakta aş pişmedi
Bitkin düştü bedenim, sanma yürek şişmedi
Zorlandıkça zorlandı, boşa can çekişmedi
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta