Tek sıkımlık şiirim kaldı
Namluya sürülmüş
Kime sıksam bilemediğim
Bilemediğim
Meğer hiçbir şey bilmiyormuşum
Terkeden terkedene
Giden gidene
Kalan kaldığıyla
Giden umupta bulamadıklarıyla sarhoş
Şimdi hangisine sıkmalı
Yoksa yine en çok gücümüz yetene mi
Kendimize mi sıkmalı.
Tek sıkımlık şiirim kaldı
Gecenin parlementinden dökülüverecek
Kimine acı
Kimine mutluluk
Kimine kahır olacak
Boş bir mideyle ne kadar yazılırsa yazacağım
Boş bir yürekle ne kadar sövülürse söveceğim
Boş bir kafayla tercih yapacak
Ve
sıkacağım
Namluya sürdüğüm şiiri
Yok öyle lamicimi
Herkes payına düşeni alacak
Paşa paşa.
Şimal rüzgarına asılmayacak umutlar bir daha
Rotadan sapmayacak hayaller
Tek şiir, tek yürek dökümü.
Ruhu gezinen
Bir rüyanın arkasına takılıp,
Gerçeklerle yaşamayı ne kadar becerebilir ki
Şiir olmasa.
Mine Yılmaz Sevinç
12 Kasım 2023
13:41
Kayıt Tarihi : 23.5.2025 23:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!