Bir akşamüstü, gölgeler uzarken sessiz,
Düşlerim sızdı toprağın koynuna gizliz.
Rüzgarın kollarında solgun bir yaprak,
Taşırdı hüznü, dalından kopmuş bir anı saklak.
günaydın hayatım
harfler ses çıkarmasınlar
parmaklarımdan önce
dudağının kıyısına vuracağım
seher gülünden önce
Saatler tik tak, haberler zincir,
Ekranlarda bir dünya, hep aynı kir.
Rüzgar fısıldar, ağaçlar suskun,
Toprak uyanır, insan mı kusmuş?
Gökyüzü gri, bir kuş kanadı,
Güneşim
Sen her zaman
kalbimdeki asi kız olarak kalan
haraba dönmüş coğrafyamın
aydınlık yüzü
Bir dal kırıldı bugün, sessizce,
rüzgâr aldı götürdü sesini uzaklara.
Ben, bir taş gibi oturuyorum burada,
güneş batıyor, gökyüzü kanıyor usulca.
Deniz anlatır bazen,
Hayat böceğim
Yokluğunda buldum seni doğmamış dün gibi
Bana kalacaksın yine son gün gibi
Yetmiyor içimi dolduran duyguların
Sevgilim sen içimdeki hayat böceğisin
İlk ve tek
Orman yeryüzünün yazdığı ve mevsimlerin suladığı.
zamanlar olduğum çocuk, uğradı bana
bedenin bulutlarından yağan yağmurdur.
Dicle akar, Fırat çağlar,
Toprak uyanır, tarih ağlar.
Kil tabletlerde yazılır kader,
Sümer’in düşü, Babil’in hecesi bedel
Gılgamış arar ebedi izi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!