Nafi Çelik Şiirleri - Şair Nafi Çelik

Gün batımında çöker hüznün
Gökyüzü kıskanır yalnızlığımı
Işıklar gözlerine özenir
Sen girersin rüyama
Islanırım

Güneşim ol desem
Öyle karanlık ki evren
Sular yukarı akıyor, şelaleler üstüme
Yalnızlığımda boğuluyorum
Kar yağıyor şimdi ekvatora
Oysa kutuplarda hurma bahçeleri

Ne zaman ki, dünyada, ekmeği bulamayan,
Zulm içinde kıvranan, zavallı insan görsem,
Haykırırlar yukardan; bu hale ağlamayan,
Kendine gelemeyen, hem aptal, hem de sersem! ...

- 1 -

1943’te, Arslanköy’de doğmuşum,
29 Ekim’de, karanlığı boğmuşum…

Evin tek erkek oğlu, dört kıza bedelmişim,

Cennetin bir köşesidir,
Yenişehir,Yenişehir…
Mersin’imin simgesidir,
Benim ilçem, Yenişehir…

Tertemizdir sokakları,

-4-

“Özet” deyip geçmeyin, neler neler yaşadım;
Kül ettim yüreğimi, acılarla okşadım! ...

Sevdiklerim terk etti; birer birer gittiler,

Gören aşık olur, kopup gidemez,
Yaylaların hası, Güzelyayla’dır…
Şavkı vurur ruha, ruh “Hayır” demez,
Yaylaların hası, Güzelyayla’dır…

Toros’un bağrında, fidan gibidir,

“Karga, kekliği taklit edeyim demiş, kendi yürüyüşünü unutmuş…”
TÜRK ATASÖZÜ

Kıskanmış karga
Kekliğin yürüyüşünü;
İnmiş taşların arasına

- 2 -

İhtilali yaşadım, daha orta üçteyken,
Ciğerim yandı ama, ne gelirdi ki, elden?

“Deniz taşla dolar mı”, “Silo karton” dediler,

- Şehitlerimiza ithaftır-

Hürriyet karakterim, başım taa yücelerde,
Kim demiş ki, karanlık, üstümüze çökecek,
Gündüzüm ayrı güzel, yıldızım, gecelerde,
Geceler üstümüze, AY YILDIZı örtecek...