Nafi Çelik Şiirleri - Şair Nafi Çelik

Sensizlik rüzgarı esti üstümden,
Tel tel dağıldığım, işte bundandır…
Çatlayan dudağım, su ister senden,
Sana muhtaçlığım, işte bundandır…

Sarı saçlarına taktığın güller,

Ressam oldum
Paletimde renk dondu
Güzel sevdim
Yüreğime kor kondu
Boran çıktı sis kapladı
Fırtınalar savurdu

Deli desinler seni sevdiğim için
Alıp götürsünler uzaklara
İsterse tufanlar koparsınlar
Kırsınlar kolumu kanadımı
Yıksınlar yollarımı
Çarmıha gersinler yoksun diye

Söğüt dallarında umutlanır biriki serçe
Orta yerinden böler uykuyu suyun sesi
Ve düğümlenir boğazda şarkılar
Bir kız iner sahile anadan üryan
Sancıları tutar balıkların
Ay ışığını yutarlar köpük köpük

Açma kollarını açık kalmasın
Sevgini balıklara yem ettim gitti
Yer sarsılsa birden gök yere inse
Diz çökse melekler seni zikretse
Dönemem sana bu sevgi bitti

Sevgiyi anlatmak istiyorum bugün, kendimce...
Gündemin dışına taşıdı duygularım beni.
Kanayan yüreğimle bütünleştirdim sevenlerin yüreğini.
Ve sana sesleniyorum bu dizelerimde;
Seveceksen eğer, benim gibi sev! ...
Dolaşıp durma soyutla somut arasında,

Varsın dinmesin yağmur
Yollar yıkılsın
Sanaı ulaşmayan dallar kırılsın
Ağlasın seni getirmeyen rüzgar
Utansın aydınlık
Boz bulanık seller ıslatsın beni

Öyle bakma yüzüme
Utanırım
Kanlım olur gözlerin
Sıcaklığın akar enginlere
Yiterim

Mil çektiler gözlerime,
kulaklarıma kurşun döktüler....

Ne prangalar acıttı ayaklarımı,
Ne yüreğimden söküp alabildiler seni...

-Çocuklarıma-

Duymasanız da olur, görmeseniz de,
Varlığım ne ki, yokluğuma üzülesiniz...
Bir kucak sevgi benimki, bilmeseniz de,
Görmüyor olsam bile benimlesiniz...