Sen ki Hatem-i Embiya/ Sen ki Fahr-ı Âlem
Mümkün müdür dil söyleye/ vasfeyleye kalem
O yoktu yeryüzünde
Gecenin örtüsü vardı gündüzlerin yüzünde
Bir rüzgâr esiyordu küfür kokulu
Bedevîlerin yaleylince
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
