22.06.2004
Ceylan
Dert atmaya çıktım şöyle dağlara
Ne ceylânlar gördüm yalnız başına
Pınarlar kurumuş sular çekilmiş
Avcı kurşun sıkar peşi peşine
Kıyma avcı kıyma yavrudur kıyma
Hem beni hem seni kimseyi üzme
Ne güzel süslemiş yaradan onu
Sürme çekmiş gözlerinin üstüne.
Engelleri aşıp yol bulup gitse
Elinden kurtulup feraha çıksa
Aradığı mutluluğa kavuşsa
Avcı pişman olsa kendi kendine
Zekası kitlardan çekmesin canlar
Bir şeyler yapmalı insan olanlar
Yeter artık kimse cana kıymasın
Özgür olsun özgür gezsin ceylânlar
Dert atmaya çıktım kederle döndüm
Avcının kıydığı ceylanı gördüm
Yüreğim eridi içim boşaldı
Kendimi ceylanın yerine koydum
Zorba avcıları düzeltmek için
Bir şeyler yapmalı söylemek yetmez
Mazlumu koruyun güzel insanlar
Haklılar haksıza boyun eğemez
Kayıt Tarihi : 29.8.2007 02:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!