Muzaffer Cura Şiirleri - Şair Muzaffer Cura

Eskişehir-Çifteler-Çatmapınar köyünde doğmuşum.
.........yol..................
Diğerlerinden çok farklı bir yoldan gittim ben..
Bu yol beni ben yapan ve bugün ki kimliğimi
oluşturan yoldu.. O yol da yalnız benim ayak izlerim vardı.
çocukluğumdan,bu yıllara uzanan.
İçinde farklı yaşanmışlıkların.
dönem düşlerinin,dönem kitaplarının, türkülerinin
ve elbette o zaman dilimine denk düşen insanların olduğu bir yol..
Ve bu yol düz olmadı hiçbir zaman.
Ve ben bu yollarda insanlar tanıdım.
Her insan bir haya ...

Muzaffer Cura

yarım kalmışlıklarım
yaşanmamışlıklarım var benim.
alacaklı hissediyorum
kendimi hayattan.
tamamlayamadığım düşlerim
çıkmak isteyip çıkamadığım

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Ocaklar söndürür.
Şehir,şehir süründürür,
taşındırır insan.
Uyuz eder tavrıyla
kaşındırır insan.
Ömür törpüsüdür

Devamını Oku
Muzaffer Cura

ı

bazı şeyleri iyi bilmeli insan.
ben dağları iyi bilirim mesela.
bir de ardıç ve ayrılığın kokusunu.
herkes eylülde hüzünlenir,

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Çocukçaydı kavgalarımız.
En kötüsü,
oyuncaklarımızı toplayıp,
bükük dudak,
kalkık kaş,
oyun bozmalara varan.

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Ayıplarlar mı deme?
Gir sokakta ip atlayan çocukların içine
İp atla..
Onlarla seksek oyna..
Al eline, kuyruklu bir uçurtma
Yeşillik bir tepeye çık

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Yüzüme serptim suyu
içimizi neyle yıkarız ki
Soyunmaya koyuldum içimdekileri
Yetmedi zaman
Dedim ki
En çok içinde dolu insan.

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Ben uyurum, uyanırım.
Uyurken, uyanıkken,
En güzel yanım sen.
Fırtınalar kopar sensizliklerde.

Yol boyu tarlalarındaki,

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Adam dedi ki seni seviyorum..
Kadın dedi ki hangi renkte?
Adam dedi ki tüm renklerde..
Kadın dedi ki en çok hangi renkte?
Adam dedi ki mavi...
Kadın dedi ki ne kadar?

Devamını Oku
Muzaffer Cura

dünya bir tane değil!
herkesin bir dünyası var.
kimi küsmüş dünyaya
kiminin dünyası dört duvar.
kiminin dünyası mavi
kiminin dünyası toz pembedir.

Devamını Oku
Muzaffer Cura

Biraz geçmiş, biraz bizdik.
Kayıp bir kuşağın,
hüzünlü öyküsüydük.

Aynı gemideydik.
Yelkenlerimizi verip rüzgara,

Devamını Oku