Unutmak denizin sessizliğini, evinin sessizliğini
Soyunmak gömleğini, keten pantolonunu
Bırakmak malını mülkünü topluma
Söylemek şarkını
Söylememek bazen de
Kedini sevmek
Karını sevmek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta