Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiirde, mutluluğun sade ve saf bir duygu olduğu vurgulanmaktadır. Mutluluk, içimize doğan bir güneş gibi, içimizi aydınlatan bir ışık gibi betimlenir. Kuşların özgürce uçtuğu bir bahçede, gönlümüzde açan sevgi çiçeği olarak tasvir edilir. Bu, mutluluğun içimizde yeşeren ve büyüyen bir duygu olduğunu gösterir.
Şiirde, mutluluğun karanlığa meydan okuyan bir umut olduğu ifade edilir. Bir tebessümle dünyanın renklendiği ve sevgiyle dokunduğu her anın önemli olduğu vurgulanır. Mutluluk, içimizde dans eden bir melodi ve kalplerimizi sarıp sarmalayan bir şarkıdır. Aynı zamanda hayatın yükünü hafifleten bir kanattır ve bizi yükseklerde bekler.
Bu şiirde mutluluğun doğayla, sevgiyle ve umutla ilişkilendirildiği görülüyor. Mutluluğun içimizde doğan bir güç olduğu ve hayatımızı daha anlamlı kıldığı vurgulanıyor. Şair, mutluluğun değerini keşfetmeye ve onu yaşamın her anında paylaşmaya davet ediyor.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta