Yolumu kaybettiğim o günden beri,
Aklımdan çıkmıyor büyülü gözleri.
Türlü hisler, azgın sarmaşıklar gibi,
Çepeçevre bürümüş tüm düşüncelerimi.
Sisli bir nehirde yol alan sal gibiyim.
Dokunsalar sanki her an batabilirim.
Gerçekle hayal arasında bir yerdeyim,
Sonsuz ihtirasların hapsindeyim.
Yaralı yürekler toplanmış sanki burada,
Sağımda solumda kırık kalpler hepsi inzivada.
Oysa mutluluk, bu kadar uzak olmamalı insana,
Cesur olup, yıkıp, etmeliyim tabuları param parça! .
Anladım ki, ancak üstüne gidersem karanlık düşüncelerin,
İşte o zaman aralanır, azgın sarmaşıklar ve sis perdelerim.
Açılan kapıdaki geçit, mutluluk yoludur, eyleme geçirdiğim,
Anladım ki cesur olmadıkça sahibi olamayacağım o büyülü gözlerin.
Kayıt Tarihi : 16.8.2010 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir cesaretle o gözlere bakmanız sizi mutlu etmeye yetmez, o gözler sizi görmedikçe... Duygular tek taraflı olduğunda başlar yara kanamaya... O bağ koptuysa, bağlamaya çalışmayın çünkü mutluluk iki tarafın ortak paydasıyla yaşanandır... 'Onurlu olmalı aşk!'
Bu kadar ince duygularla sorgulayan birine mutluluk çok uzak değildir, er ger yüreğinize dokunan, sizi hak eden biri olur...
Mutluluk, gerçekten bu kadar uzak olmamalı.... içtenlikle katılıyorum...
Kutluyorum, içtenlikle.....
TÜM YORUMLAR (1)