Mutluluk; her seferinde inip bindiğinizbir ‘iskelenin’ değil, «Sevdiklerinizle»
hayata yelken açtığınız «YOLCULUĞUN» adıdır!
Bilirim sevmezler benim memleketimde güleni, bir çırpıda hücreye kapatırlar “insanın” tebessümlerini…
İnşaat bu denli uzundu
Altyapı ruhsatı uğraştırdı
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




nefes aldığı sürece
insan her an
herşeyin değişeceğini bilmeli
en çaresiz anında
yüreğinde
bir umut yeşertmeli
bir otobüs kaçmışsa diğeri gelir
hem
insan hep gülseydi
mutluluğun değeri nasıl bilinir...
Sayın Demircan HARİKA! efendim tek kelime ile! :))
saygı ve muhabbet ile!...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta