Mutluluğun sırrı mutluluktaydı.
Beyaz zeminde, kan damlası kadar ağır,
Geyşaların gizli fahişelikleri gibi onur kırıcı.
Egsoz dumanında içiliyordu zehir.
Ve bir çağrı ile alıkonuluyorduk dünyamızdan.
İşte bu günlerden birinde öğrendik ezilmeyi.
Boş alanları gürültüleriyle doldurdular acımacızca.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta