Aksamın alaca karanlığında
Gelinir hani eve
Sen bir köseye çekilirsin
Kendi halinde oturursun o köşede
Ben gecer karsına
Bakar kalırım gözlerine
Hani uçurum uçurum olurum bakışlarına
Düşerim derinlerine gönlünün
İçin titremeden gelemem kendime
Perdeyi aralar, ışıkları kapatır
Arkandan sarılırım dolarım kolalarımı
Pencere önünde
Seninle şarkılar, şiirler söyleriz
Yıldızlar alkışlar
Işıklar yanıp söner şehrinde.
Aynasıdır sevgimizin
Camekândaki resim
Kapar gözlerini sadece saclarını okşarım
Ve gözlerimi kapar koklarım tenini
Belki titremem geçmeden bir öpücük konar incecik boynuna
Sen ellerinle saclarımı tararken
Ben bir an olsun ayırmam gözlerimi senden
Bir an olsun düşürmem uzağıma seni
Korkarım hep gidenler kervanına girmenden
Belki ıslak bir seda ile
Fısıldarsın kulağıma sevgini
Ben bir kes ölürüm belki
Uzanırım boylu boyunca
Sen kollarımda dolanırsın
Saclarını savurursun belki
Ama yeni doğan günde
Ben sen uyumadan uyumam
Sadece izlerim senin masumiyetini
Gecenin korkusunda gün ışığında
Gözlerini ilk açışında
Görmek olur belki en büyük duam
Deniz feneri gibi ışıldayan gözlerini....
01/09/2006
Fatih PorsukKayıt Tarihi : 26.9.2006 21:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çok güzel ve başarılı bir çalışma olmuş...........
TÜM YORUMLAR (1)